Helmholtz toonhoogtenotatie is een systeem voor het benoemen van muzieknoten van de westerse chromatische toonladder. Volledig beschreven en genormaliseerd door de Duitse wetenschapper Hermann von Helmholtz, het gebruikt een combinatie van hoofdletters en kleine letters, en de sub- en super-prime-symbolen om elke individuele noot van de schaal aan te duiden.