prosodie in de fonetiek

In de fonetiek is prosodie (of suprasegmentale fonologie) het gebruik van toonhoogte, luidheid, tempo en ritme in spraak om informatie over de structuur en betekenis van een uiting over te brengen.

1. Wat is een voorbeeld van prosodie?
2. Wat is intonatie en prosodie?
3. Wat zijn de 5 prosodische kenmerken van spraak??
4. Wat zijn de 3 basis prosodische kenmerken van spraak??

Wat is een voorbeeld van prosodie?

Prosodie geeft bijvoorbeeld aanwijzingen over houding of affectieve toestand: de zin "Ja, dat was een geweldige film", kan betekenen dat de spreker de film leuk vond of precies het tegenovergestelde, afhankelijk van de intonatie van de spreker. Prosodie wordt ook gebruikt om semantische informatie te verstrekken.

Wat is intonatie en prosodie??

Prosodie verwijst naar alle suprasegmentele aspecten van spraak, inclusief toonhoogte, duur, amplitude en stemkwaliteit die worden gebruikt om lexicale en post-lexicale contrasten te maken en om paralinguïstische betekenissen over te brengen. ... Intonatie verwijst naar het melodische facet van prosodie, hoewel de twee termen soms uitwisselbaar zijn.

Wat zijn de 5 prosodische kenmerken van spraak??

Abstract. Prosodische kenmerken en prosodische structuur geeft een algemeen beeld van de aard van prosodische kenmerken van taal - accent, klemtoon, ritme, toon, toonhoogte en intonatie - en laat zien hoe deze verband houden met geluidssystemen en betekenis.

Wat zijn de 3 basis prosodische kenmerken van spraak??

Intonatie wordt een prosodisch kenmerk van het Engels genoemd. Dit is de verzamelnaam die wordt gebruikt om variaties in toonhoogte, luidheid, tempo en ritme te beschrijven. Deze functies zijn allemaal betrokken bij intonatie, klemtoon en ritme.